لاستیک سیلیکون و tpe، تفاوت چیست؟

امروزه انواع مختلفی از مواد پلیمری در بازار موجود است که هر کدام مجموعه ای از خواص و کاربردهای منحصر به فرد خود را دارند. دو مورد از محبوب ترین مواد مورد استفاده در صنایع مختلف لاستیک سیلیکونی و الاستومرهای ترموپلاستیک (TPE) هستند. به منظور تعیین اینکه کدام ماده برای نیازهای شما مناسب تر است، مهم است که تفاوت های کلیدی بین این دو پلیمر را درک کنید.

لاستیک سیلیکون یک لاستیک مصنوعی غیر آلی است که از اتم های سیلیکون و اتم های اکسیژن تشکیل شده است. این ماده به دلیل مقاومت در برابر دماهای شدید، نور UV، ازن و اکسیژن شناخته شده است. علاوه بر این، لاستیک سیلیکونی مقاومت بسیار خوبی در برابر آب و رطوبت دارد و برای استفاده در کاربردهایی که احتمال تماس با آب وجود دارد، ایده آل است. یکی از نکات منفی لاستیک سیلیکونی این است که می تواند در مقایسه با سایر پلیمرها گران باشد.

الاستومرهای ترموپلاستیک (TPE) دسته ای از مواد کوپلیمری هستند که هم خواص ترموپلاستیک و هم خاصیت الاستومری را از خود نشان می دهند. TPE ها را می توان قالب گیری کرد و مانند ترموپلاستیک ها شکل داد، اما خاصیت ارتجاعی لاستیک ها را دارند. این باعث می شود TPE ها برای برنامه هایی که هم به انعطاف پذیری و هم دوام نیاز دارند گزینه ایده آلی باشند. TPE ها در طیف وسیعی از سطوح سختی موجود هستند، که آنها را برای همه چیز از اسباب بازی های نرم گرفته تا جعبه های سخت مناسب می کند. با این حال، بازیافت TPEها به دلیل ماهیت ترکیبی آنها ممکن است دشوار باشد.